Obecność w reżyserii Jamesa Wana od lat siedzi w mojej głowie jako film, który warto obejrzeć, zwłaszcza następny raz.
Kiedy pierwszy raz obejrzałem ten trailer, wiedziałem, że idę na to do kina. Nie miałem wtedy pojęcia, że lata później będę pisać o filmach inaczej.
Piszę ten tekst przypadkiem!
W urodziny reżysera. Serio, sam nie mogę uwierzyć. James Wan ma naprawdę dziś urodziny, przynajmniej tak podaje Filmweb. James Wan ma urodziny dzień przede mną, nie wiem, może jest mi bratem, którego zawsze chciałem mieć? Nie wiem.
Obecność to film, który można oglądać kilkakrotnie, a z każdym razem złapie się coś innego
Nie będę wam tutaj opowiadać o fabule, ponieważ ten wpis nie jest recenzją. Powód tego podpunktu jest taki, że Obecność jest takim filmem, gdzie zaczynamy widzieć schematy budowania filmu z każdym razem, kiedy go obejrzymy.
Dzięki temu przestałem oglądać horrory, bo zacząłem widzieć schematy straszenia. Powiecie, że zepsułem sobie zabawę, ale dla mnie to ciekawy dodatek, gdy przyjdzie do pisania recenzji.
Wracam do tego filmu czasem
I za każdym razem w sumie go nie oglądam, ale za to puszczam go sobie na tło, bo dzięki temu uczę się języka. Tak wiem, można by puścić coś innego, ale czasem się przy tym po prostu dobrze pisze.
Obecność dziś możecie obejrzeć w streamingu
Obecność możecie obejrzeć na Netflix. Serio, znajdziecie tam dwie części. Jak macie chwilę, to rzucicie okiem, obejrzyjcie któryś raz. Może znajdziecie tam, coś, czego nie zobaczyliście wcześniej. A to sprawi, że ten film zostawi w was taką iskrę, która zmusi was do przeczytania czegoś innego lub sprawdzenia zagadnienia, które jest dla was obce.
A Wy macie jakieś produkcje, do których wracacie po czasie i odkrywacie coś nowego i nieznanego wam wcześniej? Jeśli tak, śmiało podzielcie się nimi w komentarzu!
Hej! Nie zapomnij wpaść na stronę Facebook lub mój profil na Instagramie!