To uczucia, które uświadomią Ci to, kim jesteś.
Kiedyś byłem głupi i na tyle dumny, by nie mówić o tym, co czuję i jak czuję. W końcu, kiedy od czegoś uciekasz, myślisz, że chowasz to pod dywan, a tak nigdy nie jest.
Piszę ten tekst drugi raz i tak widocznie miało być.
WordPress sprawił, że muszę zaczynać prawie od początku. Jednak mój wewnętrzny stoik podpowiada mi, że to dobrze. Taki był los tego tekstu. By napisać go jeszcze raz.
Uczucia wiele mówią…
Tobie, innym naokoło ciebie, ale też potrafią zmienić rzeczywistość. Wiem, że pewnie czytając to, masz wrażenie, że czytasz coś, co zostało napisane przez typa będącego guru pozytywnego myślenia.
Jednak spokojnie, nic z tych rzeczy. Po prostu przedstawię sztuczkę, jaka dziś sprawiła, że konkretniej widzę najważniejsze.
Zapisz to, co myślisz, czujesz i po prostu chcesz.
Pisanie w dziennikach to coś, co robię od lat. Z różnymi przerwami. Jednak często okazywało się, że właśnie dzięki temu, że zapisuję wiele rzeczy, teraz jestem w stanie doprowadzić się mentalnie do porządku.
Nie mówię ci, jak masz notować, bo każdy robi to inaczej. Usiądź, weź notes, długopis i po prostu zapisz cokolwiek. Najpierw chociaż jedno zdanie. Im więcej, tym lepiej, ale przestań, gdy już czujesz, że więcej z siebie nie wyciągniesz.
Mam prosty sposób, przynajmniej na początek.
Zacznij od tego. Zapisz, co uznasz za stosowne i jak po prostu chcesz. Zero cenzury, edycji. Odłóż na jakiś czas i potem do tego wróć. Zastanów się, co byś przepisał albo napisał inaczej.
I jeśli faktycznie znajdzie się coś do przepisania, napisz następną myśl tak, jak chciałbyś ją teraz zapisać i próbuj tak robić z każdym następnym momentem, kiedy masz długopis w dłoni.
Uczucia to naprawdę wybuchowa mieszanka
I nie można o tym zapomnieć, ale nie można przed nimi uciekać, bo to nie prowadzi do niczego dobrego. Przynajmniej ja sam jestem tego dobrym przykładem.